Leiderschap en Pinksteren

Komende zondag is het Pinksteren. Het idee voor dit artikel ontstond toen we een medewerkster van Marokkaanse afkomst spraken die aangaf dat zij geregeld vragen over het Katholieke geloof stelde aan haar Nederlandse collega’s. Deze konden daar vaak geen antwoord op geven. Een mooie aanleiding om eens stil te staan bij de betekenis van Pinksteren en de link ervan met (persoonlijk) Leiderschap. Pinksteren valt op de 50ste dag ná Pasen. De naam is afgeleid van het Griekse ‘Pentekostos’, wat ‘vijftigste’ betekent. Volgens de Bijbel wordt Jezus op Goede Vrijdag gekruisigd, begraven, herrijst met Pasen en is tot de 40ste dag ná Pasen (Hemelvaartsdag) bij zijn apostelen. Hierna volgen er 10 dagen waarin de apostelen stuurloos zijn. Hun leider is niet meer fysiek aanwezig en ze zijn zonder leidraad. Ze maken zich grote zorgen over hoe het nu verder moet. Met Pinksteren verandert dat; Jezus komt zijn belofte na om in geestelijk opzicht leiderschap te bieden en hen de kracht te geven om getuigen van het Evangelie te zijn; de Heilige Geest wordt over de apostelen uitgestort. Je hoeft volgens ons niet gelovig te zijn om in dit verhaal de parallellen met vertrouwen en met Leiderschap te zien. De apostelen volgden in die tijd hun leider, precies zoals dat bij medewerkers in hedendaagse organisaties ook het geval is. Net als toen, voelen medewerkers de behoefte aan duidelijkheid en sturing wanneer hen gevraagd wordt om hun bijdrage te leveren aan een groter geheel. Ze kunnen individueel hun functie pas goed uitvoeren als er duidelijk structuur en richting gegeven wordt aan de organisatie als geheel. (Zie hiervoor ook onze blog over de betrokkenheid van medewerkers.) Sturing kan wegvallen. Net als 2000 jaar geleden, komt het ook nu voor dat er door allerlei externe factoren verandering komt binnen een groep, team of organisatie en er onduidelijkheid ontstaat voor medewerkers. De apostelen werden geholpen door een niet-aardse ingreep: “Plotseling kwam er uit de hemel een geluid dat leek op een enorme windvlaag en het vulde het hele huis, waar zij zaten. Op hun hoofden vertoonden zich tongen als van vuur, die zich verdeelden, en het zette zich op ieder van hen. Zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen in vreemde talen te spreken, zoals de Geest het hen gaf uit te spreken.” (Handelingen 2:1-4) Wellicht is dit niet iets wat wij in onze huidige tijd kunnen verwachten. De essentie blijft echter hetzelfde; het is belangrijk voor een organisatie om het vertrouwen en geloof dat mensen in zichzelf en in een organisatie hebben, aan te wakkeren en te versterken en medewerkers te waarderen wanneer ze hun eigen verantwoordelijkheid (durven te) nemen. Wanneer mensen eenmaal dit vertrouwen hebben, staan ze veel minder ‘aan de zijlijn’, gaan ze op zoek naar antwoorden op vragen en tonen ze (persoonlijk) Leiderschap bij veranderingen cq. het veranderen van kaders en structuren binnen organisaties. Op deze manier verandert ‘motiveren’ in ‘inspireren’…….. Was dat ook niet precies wat er 2000 jaar geleden met de apostelen gebeurde…..?